Czy w aptece zdenerwowała Cię kiedyś staruszka wypytująca o szczegóły dotyczące jakiegoś leku? Wkurzyłeś się? Słusznie czy nie, starsze osoby trzeba szanować. No może oprócz zbrodniarzy wojennych. I zbrodniarzy w ogóle. No ale ja nie o tym…
Oto przed Wami kolejna część naszego nieregularnego cyklu pod nieoficjalnym tytułem „Poznaj siebie”… dziś o typach „ogólnych” i „szczegółowych”.
(Poprzednie części: tu, tu, tu i tu)
Gadaj zdrów!
Osoby „ogólne” myślą na poziomie ujęcia informacji jako pewnej całości. Jeśli nimi (w ogóle bądź akurat w danej sytuacji) jesteśmy, to koncentrujemy swoją uwagę na głównym zagadnieniu, koncepcji, idei czy też na całkowitym projekcie. Wolimy mieć najpierw całkowity obraz sytuacji, a dopiero później przechodzimy do poszczególnych jej elementów.
Używamy często takich słów jak:
generalnie, ogólnie, całkowicie, pomysł, myśl, idea, koncepcja.
Jeżeli słyszymy dużą liczbę szczegółów, zniechęcamy się. Jak ten tutaj.
Serwisant: – Czyli wymieniamy olej, filtry… dobra…. Kiedy ostatni raz były wymieniane klocki?
Klient: – Przejechałem na nich około 25.000 km.
– Może sprawdzimy i jeżeli będzie konieczność, to wymienimy… tym bardziej że mamy teraz świetne klocki, które zrobione są z bardzo dobrych, wytrzymałych materiałów. Mianowicie…
– Nie… wie pan, nie interesuje mnie to. Czy są naprawdę dobre?
– Są doskonałe. W sumie jest to kilkaset rodzajów mieszanek. Okładzina cierna jest tak zrobiona, że hamowanie jest skuteczne, a hałas zminimalizowany. A teraz jeszcze zastosowano jeszcze warstwę pośrednią, która tłumi drgania…
– (ironicznie) Co pan powie… Chyba przyjadę później, bo przypomniałem sobie, że muszę coś ważnego załatwić.
Zostawiasz kluczyki i nic Cię nie interesuje? Jesteś ogólny.
A jaki jest skład…? (nie, nie na Euro, choć 21 czerwca 2016 mecz z Ukrainą)
Na przeciwległym biegunie znajdują się osoby nastawione na „szczegóły”. Jeśli nimi jesteśmy, wolimy informacje w postaci małych elementów. Potrzebujemy konkretnych dowodów i przykładów, żeby dobrze zrozumieć całość zagadnienia. Zanim się na coś zdecydujemy, chcemy otrzymać maksymalną ilość szczegółowych informacji. Bardzo często wypytujemy o poszczególne kroki czy etapy prac. Niekiedy mówi się o nas „trudni klienci”, bo inni wkurzają się, kiedy wypytujemy o szczegóły w aptece. Lub w warsztacie.
Szczególarz!
Słowa, które pomagają nam wtedy podzielić informacje, to:
konkretnie, analiza, dokładnie, na początku, następnie, na końcu, liczby porządkowe itp.
Weźmy taką nietypową klientkę…
Serwisant: – W tej chwili otwieram zlecenie w komputerze, zapiszę pani dane. Następnie obejrzymy wspólnie samochód, zaraz potem wprowadzę go na halę i mechanicy przystąpią do wymiany oleju. Sprawdzimy również pozostałe elementy samochodu, które obejmuje przegląd.
Klientka: – Czyli jakie?
– No, zgodnie z zaleceniami producenta samochodu, oprócz wymiany oleju z filtrem, sprawdzamy także przednie i tylne okładziny hamulców. Sprawdzamy mocowanie i stan układu wydechowego. Weryfikujemy, czy nie ma wycieków z silnika i układu hamulcowego. Sprawdzamy płyn chłodzący i hamulcowy. Patrzymy na elementy zawieszenia i układu przeniesienia napędu na koła, czy nie mają uszkodzeń lub przecieków, prawda?
– Co jeszcze?
– W skrzyni biegów też nie powinno być wycieków, dlatego to sprawdzamy. Kontrolujemy stan świateł zewnętrznych i oświetlenia wewnątrz, działanie klaksonu, stan akumulatora, opon, zamków, zawiasów, wycieraczek, płynu spryskiwaczy, poduszek powietrznych. Następnie zerujemy wskaźnik w komputerze, żeby nie przypominał o przeglądzie, skoro miał on już miejsce.
– A później?
– W końcu naklejamy informację o przeglądzie, żeby przypominała, kiedy był wykonany oraz kiedy będzie następny. No i odbywamy jazdę próbną.
– I?
– Faktura!!!
Dziękuję Marcinowi Urbańskiemu za dużą część tekstu.
[FM_form id=”1″]
